Plastic2Oil: de Analyse

Met dit vierde artikel over dé manier om van onze afvalplastics af te komen, zijn de reacties meer dan zeer lauw te noemen. Alsof de Nederlandse mensheid niet op het wereldwijde web te vinden is. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat iedereen wel weet dat de astronomisch grote afvalberg met plastics er is maar zich feitelijk niet echt zorgen maakt (over de toekomst van de jongeren op deze planeet). Het kan natuurlijk ook zo zijn dat we zo enorm gehecht zijn aan het geld en aan onze welvaart dat dit, hoe kortzichtig ook, ons hoogst te verdedigen goed is. Dit is echter negatief denken over hetgeen de mensheid drijft. ‘Eemn kiekn’ is een belangrijke eigenschap van de Nederlanders die graag even de kat uit de boom kijken voordat ze enthousiast worden en warm gaan lopen. Hoe dan ook, het gedrag in deze van ‘de Nederlander’ heeft veel wel van een algehele apathie en wars zijn van weer een nieuwsflits.

Enkele jaren geleden kwam ene Boyan Slat op het lumineuze idee de ‘plastic soep’ uit de oceanen te vissen en ging op zoek naar geld om zijn plannen te realiseren. Via een uitgebreid opgezet crowdfunding-programma werden tientallen miljoenen opgehaald en ging een aantal mensen warm lopen. De door hem en zijn team in Utrecht in een oud-industriële omgeving georganiseerde bijeenkomsten werden steevast goed bezocht. Het geld bleef binnenstromen en Boyan haalde de internationale pers met zijn plannen. Veel aandacht voor de ‘plastic-soep’ en hoe erg het was gesteld met de oceanen en de daarin levende flora en fauna. Afvalplastics stonden en staan in kapitalen en met stip bovenaan de eco-agenda’s. Goed gedaan Boyan! Ook Greenpeace en andere vergelijkbare organisaties deden een schepje bovenop de plastics-problematiek die ons letterlijk wereldwijd in ons voortbestaan bedreigt! De marketing heeft wereldwijk haar job gedaan en nu is de nieuwswaarde weg en is nieuws over de plastic-vervuiling geen nieuws meer en schijnt het collectief in de vergetelheid te geraken. Is dit wat wij allemaal willen als ik ons gedrag zo peil. Bij de overheid en in het bedrijfsleven draait het gedrag primair om geld en economisch handelen. Het aandeelhoudersbelang lijkt heilig te zijn verklaard. Iedere klank die dat dreigt te verstoren, verzwijgen we gewoon en kijken bewust even een andere kant op. Hoe zit het nu met de pers, de journalisten? Als ‘geweten van het publieke domein’ zou je verwachten dat zij met een zeer kritische houding bovenop dit thema zouden duiken onder het motto: ‘overvoeren totdat ze niet meer weg kunnen kijken’, ‘zo lang totdat de publieke opinie zich zo ‘machtig’ gaat roeren dat overheid en bedrijfsleven wel moeten luisteren en eindelijk adequaat gaan reageren’. Van de ‘jeugd van tegenwoordig’ zou je verwachten dat ze de barricaden op gaan om vol passie en angst de kat de bel aanbinden en een lans breken om echt iets te gaan doen aan dit probleem dat met name hen en hun toekomst direct raakt. Slechts enkelen hebben die helderheid van geest en velen zoeken hun heil in drank en (party-)drugs om zo hun beangstigende realiteit te ontvluchten. Wie weet het nog?

De heer Laurens Trebes (weet u nog, uit mijn eerste artikel over Plastic2Oil) zei me in het interview dat ik hem af nam dat ze in Nederland best goed bezig zijn maar dat het met name de 2^e en 3^e wereldlanden massaal plastic in rivieren dumpen die vanzelf in de oceanen terecht komen. Nederland en vele Europese landen verbranden nog altijd veel afvalstromen dus zijn we met elkaar ook niet echt goed bezig.

Mijn analyse is nu dat de acties tot nu toe feitelijk weinig soelaas bieden waar het de vermindering van de enorme berg afvalplastics betreft en dat de Nederlander zich eigenlijk onvoldoende herkent in een persoonlijke missie tot opruiming van afvalplastics.

Het moet dus van de inwoners van andere landen komen maar ook hier tref je vergelijkbaar gedrag aan: apathie en wegkijken van de spijkerharde realiteit.

Ooit vertelde een goede vriend van mij dat hij een gesprek had met zijn dochter. Deze dochter maakte zich ernstig zorgen over haar toekomst en dat is dus terecht. Ze meldde haar vader bang te zijn voor haar toekomst en had al, om diezelfde reden, besloten niet aan kinderen te beginnen. Mijn vriend vroeg haar of ze werkelijk geloofde en nadat zij dit hem had bevestigd, reageerde hij als volgt.

In de Heilige boeken staat (Thora, Bijbel. Quran) dat God de wereld schiep en sindsdien bewaarde. Als God almachtig is én Liefde, dan zal Hij de wereld niet door mensenhanden laten vernietigen. Het gebeurt dan ook niet. God zal ingrijpen en dat is de enige analyse die ik kan maken.

Wij mensen zijn zo verblind door hebzucht en angst en belangen zijn wereldwijd al zo enorm dichtgetimmerd dat wij mensen geen keer meer kunnen brengen op het pad dat leidt tot de vernietiging van deze planeet. De enige die dit wel kan en ook zal doen is God, de almachtige Schepper van hemel en aarde. Als moslim roep ik dan steevast: ‘Ins Allah’, wat zoiets betekent als ‘Als God het wil’. Christenen zeggen dan Deo Volente en in de andere religies van de wereld hebben ze daar ook een gezegde voor. Een uitroep die het ‘lot’ aanroept als het ons mensen inmiddels aan kracht en macht ontbreekt.

God zal ingrijpen en in het volgende artikel een interview met een man die de Bijbel en andere Heilige boeken heeft bestudeerd en die op basis van de daarin opgetekende consistente verklaringen kan aantonen dat een ingrijpen Gods aanstaande is.

<< foto van plastic-vervuiling >>

<< https://www.youtube.com/watch?v=84ADhl9Zq_4>>