Een bijzondere kerstviering in Kortenberg

Een bijzondere kerstviering in Kortenberg

BASRİ DOĞAN-KORTENBERG,TR724

Pastoraalcoördinator Chantal Lemmens ontving op Kerstmis enkele onverwachte gasten…
We waren nog in volle voorbereiding toen we in de week voor Kerstmis een vriendelijke mail kregen van een dame met de naam Esma. Zij vertelde dat haar gemeenschap voor de gelovigen van Kortenberg op het Kerstfeest een geschenk wilden meebrengen. Zo’n aanbod per mail ontvangen, zijn we niet gewend. Onze eerste respons is vaak achterdocht.
Uiteindelijk won mijn nieuwsgierigheid en openheid het van mijn bezorgdheid. En maar goed ook! Ik had al snel door dat het over de organisatie Fedactio ging: een koepelvereniging die mensen wil stimuleren om actief deel te nemen aan een inclusieve samenleving. Een van de lidverenigingen bleek een Turkse gemeenschap te zijn die ons wilde ontmoeten.

Zodoende ontvingen we onverwachts en fijne gemeenschap van mensen met Turkse origine om samen met ons Kerst te vieren. En wat een vreugde bracht dat met zich mee!
Meer dan een half uur voor de kerstviering hadden zij een mooi buffet klaar gezet met Turkse zoetigheden en stonden ze met wenskaartjes aan de ingang van de kerk om al de mensen te verwelkomen. En bij deze Turkse hartelijkheid bleef het niet. Maar liefst twee evangelieteksten ontvouwden zich voor onze ogen.
Eén van onze kerkgangers was gevallen en had zich verwond aan de hand. Een Turkse man ontfermde zich over hem; vroeg of we hem konden verzorgen; bleef bij hem; bracht hem naar zijn stoel en informeerde nadien of alles goed was met hem. U raadt het al… het leek wel de parabel van de barmhartige Samaritaan!
Tijdens de kennismaking vertelde een van de dames dat de meerderheid van de mensen vluchtelingen waren. Sommigen waren nog niet lang in België.
Ondanks hun situatie – tot armoede toe – dekten zij voor ons een tafel, rijk aan spijzen. Het deed me denken aan de arme weduwe met haar stuiver.
Wij, stugge Vlamingen, zijn dergelijke gebaren van pure naastenliefde niet zo gewoon en weten ons daarom geen houding aan te nemen. In dit besef vroeg ik aan Esma om op het einde van de viering een kort woordje uitleg te geven. Dat deed ze met brio. Ze legde de nadruk op onze ontmoeting en op het samenwerken aan een inclusieve maatschappij waar iedereen, ongeacht achtergrond of religie tot zijn recht komt.

Dit had Esma ons te vertellen:
Corona deed ons beseffen dat het leven van één persoon, ongeacht ras of religie, net zo kostbaar is als het leven van de hele mensheid en daarom onze bescherming verdient; dat we moeten samenwerken voor het welzijn en de gezondheid van mensen over de grenzen heen, zelfs al denken en geloven we niet hetzelfde. Ook al hebben we niet dezelfde etniciteit; de mensen aan de andere kant van de wereld horen er ook bij.
Corona doet ons beseffen dat de mensheid wel degelijk één grote familie is. Niets in de wereld staat los van het geheel. Eén virus doet ons inzien dat liefde en verbondenheid de grootste kracht is in het leven van de mens. Laten we er daarom voor zorgen dat liefde het wint van egoïsme en onverschilligheid. Laat ons gaan voor een nieuw maatschappelijk bewustzijn; voor een nieuwe geboorte van hoop en het inzicht dat ieder het goede in zich draagt.
Onze wonden, maar ook vreugden brengen ons dichter bij elkaar. Zo ook met Kerstmis; een periode waar het licht van Jezus – vrede zij met Hem – is neergedaald. Laten we samen Zijn licht delen en verspreiden.

Toen ik uitnodigde om even met elkaar kennis te maken en eens te proeven van al dat lekkers, zag ik menig Kortenbergenaar aanschuiven en dessertjes mee naar huis nemen. Voor vele parochianen voor herhaling vatbaar, zo mocht ik horen tijdens de vele telefoontjes die ik achteraf kreeg.
Umit Vürel, een Nederlands-Turkse vriend, die we tijdens de coronacrisis leerden kennen – hij stelde onze vieringen via stream beschikbaar – vernam dat iemand die nog maar net in België was aangekomen, sindsdien in contact wenste te komen met de lokale gemeenschap. Hij was erg dankbaar voor de warme ontvangst.
Kortenberg is een multiculturele gemeente. En ook de parochie mag dit, Godzijdank, ervaren. Bij het uitwisselen van de kerstwensen werden deze maar liefst in negen talen uitgesproken. Wat een rijkdom!
Ik ben erg dankbaar dit te mogen meemaken. Het gaf Kerstmis plots veel meer inhoud. De vreugde werd er ‘echt’ door. Hier werd Jezus werkelijk geboren!
Chantal Lemmens – pastoraalcoördinator in Kortenberg