Dag van de Rechten van de Mens

Dag  van de Rechten van de Mens

De voorstanders van de mensenrechten zijn het erover eens dat de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens tweeënzeventig jaar na de uitvaardiging ervan nog steeds meer een droom is dan de werkelijkheid. Overal ter wereld zijn er schendingen. Met inbegrip van de meest ontwikkelde en democratische landen. Human Rights Watch publiceert haar rapport voor 2020; het omvat Australië, Canada en de Verenigde Staten.  

Artikel 1 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens

Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren.

Volgens de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens hebben alle mensen recht op toegang tot onderwijs, gezondheidszorg, economische kansen en een fatsoenlijke levensstandaard. Dat gaat niet alleen over onze toekomst, maar ook over de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen.

De inspanningen van staatsregeringen, mensenrechtenorganisaties en mensenrechtenactivisten zijn niet voldoende om de schending van de mensenrechten te bestrijden. We moedigen alle belanghebbenden aan om zich te concentreren op artikel 26 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.

(1) Iedereen heeft recht op onderwijs. Het onderwijs is vrij, in ieder geval in de elementaire en fundamentele stadia. Het basisonderwijs is verplicht.

(2) Het onderwijs is gericht op de volledige ontwikkeling van de menselijke persoonlijkheid en de versterking van de eerbiediging van de mensenrechten en de fundamentele vrijheden. Het bevordert het begrip, de verdraagzaamheid en de vriendschap tussen alle naties, rassen of religieuze groepen en bevordert de activiteiten van de Verenigde Naties voor de handhaving van de vrede.

Het belangrijkste probleem van de mensheid is het gebrek aan goed onderwijs.  Onderwijs blijft een ontoegankelijk recht voor miljoenen kinderen over de hele wereld. Meer dan 72 miljoen kinderen in de leeftijd van het basisonderwijs gaan niet naar school en 759 miljoen volwassenen zijn analfabeet. Zij hebben niet het bewustzijn dat nodig is om zowel hun levensomstandigheden als die van hun kinderen te verbeteren.  Door het effect van de Covid-19-pandemie hadden ten minste 463 miljoen kinderen wereldwijd geen toegang tot onderwijs op afstand toen COVID-19 hun scholen afsloot.

Het licht van het onderwijs kan ons helpen het kwaad uit de samenleving te elimineren en goede gedachten te introduceren. We willen alle belanghebbenden en de aandacht van het publiek zo veroveren dat het onderwijs in verschillende delen van de wereld in gevaar is. De aanslagen variëren van het bombarderen van scholen tot het vermoorden van studenten en docenten. Ook verkrachting en seksueel geweld, willekeurige arrestaties en gedwongen rekrutering, aangezet door gewapende groepen, komen voor. Aanvallen op het onderwijs brengen schade toe aan de studenten en leraren, maar ze treffen ook de gemeenschappen, zowel op de korte als op de lange termijn.

Om er maar een paar van te noemen,

Nigeria: 611 Leraren gedood, 910 scholen verwoest in negen jaar in het noordoosten.

Meer dan 22.000 studenten en docenten zijn de afgelopen vijf jaar bij aanvallen op het onderwijs gewond geraakt of gedood.

Amerika: Sinds 2009 hebben ten minste 177 van de Amerikaanse scholen een schietpartij meegemaakt.  Aanvallers doodden 110 studenten en leraren, 246 gewonden.

Tussen 2015 en 2019 hebben 93 landen ten minste één aanval op het onderwijs meegemaakt, 19 meer landen dan in de vorige verslagperiode 2013-2017.

Jemen en de Democratische Republiek Congo werden bijzonder zwaar getroffen, met 1 500 aanvallen op scholen in elk land, en Afghanistan, Palestina en Syrië kregen allemaal 500 aanvallen te verwerken.

Oekraïne: Sinds het begin van het conflict begin 2014 zijn meer dan 750 onderwijsvoorzieningen aan beide zijden van de contactlijn beschadigd of vernield als gevolg van de vijandelijkheden.  

In Turkije: Volgens de gegevens van de Unie van Onderwijs (Eğitim-Sen) heeft de regering 41.005 opvoeders ontslagen.  Daarnaast werden ook zestien privé-universiteiten, waar meer dan 56.000 studenten hoger onderwijs volgden, gesloten, waardoor 5.342 mensen, waaronder 2.465 academici, hun baan kwijtraakten.  

Kinderen en jongeren zijn stille slachtoffers van wereldwijde bureaucratieën, waarvan de creatieve statistieken en de ontwijkende woordenschat verhullen dat ze er niet in slagen om de gedane beloften in werkelijkheid om te zetten. De wet, die het onderwijs verplicht stelt om vrij en verplicht te zijn, is terzijde geschoven.  Mensen in opkomende landen worden gedwongen om tot een derde van hun jaarlijks inkomen te betalen om een kind op school te houden. Erger nog, kinderen moeten werken, zelfs op school, om de kosten van hun basisonderwijs te betalen.

Als Broken Chalk, met de gerenommeerde gemeenschap en de persleden, blijven we de rechten op onderwijs opeisen via de nationale en internationale rechterlijke macht. We willen de aandacht van regeringen, belanghebbenden, niet-gouvernementele organisaties en mensenrechtenactivisten vestigen op de strijd tegen de mensenrechtenschendingen waarmee opvoeders worden geconfronteerd.

We willen met deze grote Mensenrechtendagen het tijdperk van het hele individu tegen de Schendingen van de Mensenrechten in stand houden. Broken Chalk kondigt het met respect aan aan het publiek.