Vriendschappen die barrières overwinnen met oprechte dialogen

HOORN

De oprechte dialogen die ontstonden na de Rumi-avond tijdens de ontmoetingen tussen Hizmet leden en vertegenwoordigers van de Abrahamitische godsdienst in een kerk in Hoorn. Iedere aanwezige ervaarde daar Gods Liefde en dat werkte verbroederend.
Deze dialoog-ontmoetingen worden gezamenlijk georganiseerd door Ptatform INS met haar programma ‘Kunst van Het Samenleven’ en de Stichting Burgerhart. Beide organisaties zijn vanuit de Nederlandse hoofdstad Amsterdam voornamelijk actief in Nederland.

Op het vriendelijke aanbod van de Hoornse kerkgemeenteraad was een groep dienstverlenende vrijwilligers van de Stichting Burgerhart Amsterdam aanwezig op uitnodiging in de Hoornse kerk. Het zogenaamde Rumi-programma vond plaats in een gemoedelijke en gezellige sfeer. Een lid van deze Hoornse kerkgemeenschap opende met een toespraak waarin hij ook het programma en ons introduceerde.

DE SERVICE VRIJWILLIGERS STELLEN ZICH VOOR

Een volgend mooi en verrassend gebaar van de leden van de kerkelijke gemeente was dat de vertegenwoordiger van de Hoornse kerk, diens toespraken baseerde op bepaalde passages uit de Bijbel waarbij er ten minste één vrijwilliger van de dienstbeweging aan elke tafel aanwezig was.

Zo had iedere aanwezige de gelegenheid elkaar te leren kennen. Kenmerkend was het beleefde en hoffelijke gedrag aan de tafels en in die ruimte.. De vrijwilligers presenteerden zich aan hun gastheren en -dames. Bij deze gelegenheid hadden leden van twee verschillende godsdiensten de gelegenheid elkaar vrijelijk vragen te stellen. Zo vroegen onze gastvrouwen en –heren allerhande vragen over de islam, wat de Hizmet-beweging inhoudt en welke doelen ze nastreven.

GÜLEN-INTERVIEW IN DE NEDERLANDSE PERS TROK DE AANDACHT VAN DE KERK

Eén van de aandachtspunten daarbij was het volgende: de aandacht van een lid van de Hoornse kerkgemeenschap werd getrokken door een artikel over Fethullah Gülen in een Nederlandse krant. De parochiaan las het artikel aandachtig en had de gelegenheid om de dienstvrijwilligers te vragen zodat hij meer te weten kwam over Fethullah Gülen. Daarnaast vroegen zij ons, met grote nieuwsgierigheid, wanneer moslims bidden, of zij alleen voor het vrijdaggebed bijeenkomen, of vrouwen mogen deelnemen aan het vrijdaggebed, waarom zij geen vlees mogen eten, wat halal betekent en nog vele andere vragen aan de dienstvrijwilligers die in de kerk waren uitgenodigd.

Er was een andere bijzonderheid (opwinding en nieuwsgierigheid) aan elke tafel in de Hoornse kerk. Aan het einde van het programma werd vanaf de preekstoel de oproep tot gebed voorgelezen. Daarna werd gezamenlijk het azam-gebed gelezen. De leden van de kerkgemeenschap begeleidden de dienstvrijwilligers tijdens de recitatie van dit gebed en de stemmen van Ya Jamil Ya Allah Ya Karib Ya Allah rezen op in de kerk.

WENS VOOR FREQUENTE PROGRAMMA’S

Toen het tijd was voor het avondgebed, kondigde de woordvoerder van de kerkgemeente over de microfoon aan: “Het is tijd voor onze moslimgasten voor het avondgebed, dus neem 10 minuten pauze”. Dit waren de beste indicatoren van wederzijdse tolerantie, respect en dialoog. Hoewel de Nederlanders uiterst stipt en gevoelig waren voor de afspraaktijden, eindigde het programma, niet om 19.30 uur (de geplande eindtijd) maar om 20.00 uur. Aangezien de sfeer erg gezellig was, vonden beide partijen het jammer dat het einde van het programma en die avond al daar was. Aan het eind van het programma wensten de dienstvrijwilligers en de Hoornse kerkgemeenschap elkaar het beste toe en hoopten dat dergelijke programma’s vaker zouden worden gehouden.

VRIENDSCHAP OVERWON OBSTAKELS

Jan van de Hoornse kerkgemeente zei dat deze intieme setting een avond van goddelijke liefde was. “Er waren allerlei mooie oprechte dialogen en er ontstonden mooie nieuwe vriendschappen die diverse ‘barrières’ die avond hebben overwonnen. De betogen van de leden van de dienstenbeweging zijn zeer mooi en verhelderend. Het is echt horizon-openend voor velen van ons. De tekst die de adhan en tasbihat reciteerde maakte grote indruk op ons.”