Hartverwarmende Rumi – Iftar bijeenkomst in Amsterdam

Hartverwarmende Rumi – Iftar bijeenkomst in Amsterdam

Hartverwarmende Rumi - Iftar bijeenkomst in Amsterdam Door Jan Paul Buijs Hizmet – “service” Toen Basri Dogan me uitnodigde om over Rumi te sprek

Rutte: nu eerste voorzichtige stap, samenleving snakt naar meer ruimte
Gewoon 7 miljoen bloembollen planten!
Lopend Vuur, positie van vluchtelingen

Hartverwarmende RumiIftar bijeenkomst in Amsterdam

Door Jan Paul Buijs

Hizmet “service”

Toen Basri Dogan me uitnodigde om over Rumi te spreken tijdens een iftar maaltijd en Rumi thema-avond in Amsterdam hoefde ik niet lang na te denken. Natuurlijk. Ik ben de laatste jaren vaker bij een Rumi themamiddag of -avond van Basrigeweest, en steevast ben ik geraakt door de open, hartverwarmende uitwisseling tussen culturen, omkaderd met  kunst en muziek.

In het begin was ik verbaasd dat deze hartverwarmende uitwisseling vanuit een groep islamitische vluchtelingen uit Turkije kwam. Mensen die hun huis, baan, familieleden en zekerheden hebben achtergelaten hebben toch wel wat anders te doen dan de verbinding te leggen in de Nederlandse samenleving?? Maar geleidelijk begon ik te begrijpen dat het om een zeer bijzondere groep mensen gaat. Aanhangers van de Hizmet(‘service’-)-beweging die het als hun taak zien om zich dienstverlenend, in ‘service’, naar hun medeburgers op te stellen. Een jong gezin in het opvangcentrum in Ter Apel, waarvoor ik als taal coach optrad, begon onmiddellijk na aankomst soep te koken voor de andere vluchtelingen in plaats met zichzelf en hun eigen leed bezig te zijn. Zo ontmoette ik meer mensen en uiteindelijk begreep ik dat hun levensfilosofie alles te maken had met de door mij geliefde dichter en mysticus Rumi na het lezen van het boek van eenAmerikaanse theoloog over de Hizmet beweging van FetullahGülen. Ik ervaar het als een zegen waar ik blij van wordt om met deze mensen in contact te komen die door de repressie in Turkije over vele landen in de wereld zijn verspreid.

Rumi Iftar avond

Terug naar de Rumi Iftar-avond die door Basri Dogan op 15 april was georganiseerd in Amsterdam. De opkomst voor deze avond en het multiculturele karakter waren bijzonder. Er waren 215 mensen waarvan 120 Hizmet aanhangers en 95 mensen van allerlei culturen en gezindten.

Een hoogtepunt van de avond was ongetwijfeld het optreden van Semagrootmeester Abdulkadir Dikiçi die in Turkije voorzitter was van het Rumicentrum in Konya. We kennen de Semazen in het Westen als de ‘dansende derwisjen’ met hun zeer speciale symboliek: tijdens de dans is de derwisj ‘leeg’ en slechts een doorgeefluik van Goddelijke Liefde die hij in cirkelvormige bewegingen verspreid onder de aanwezigen. De betekenis van de bijzondere kledij is daaraan gerelateerd.

Facilitator Kamila Boukfouz gaf uitleg over de betekenis van de Ramadan, de vastenperiode in de Islam. Een voorganger van de protestantse kerk en een vertegenwoordiger van de Joodse traditie gingen in op de betekenis van vasten in hun tradities. In de meeste culturen gaat het om een zuivering en bezinningsperiode. Binnen de Islam is het de traditie dat er tussen zonsopgang en zonsondergang niet wordt gegeten en dat er ook in het algemeen gematigd wordt geleefd en dat er meer tijd wordt besteed aan goede doelen. De Iftar-maaltijd is daarbinnen ook een bijzondere traditie: er worden mensen van andere culturen, geloven en achtergrond uitgenodigd om gezamenlijk te eten na zonsondergang. Ik ben al bij vele iftar-maaltijden te gast geweest en het is steeds een feest van open interculturele uitwisseling onder het genot van een rijke maaltijd uit de Turkse keuken. Bij deze avond in Amsterdam waren de ingrediënten gesponsord door Albert Heijn en was er een ruimere zaal met tafels waaraan iedereen aan de geslaagde maaltijd kon deelnemen.

Tentoonstelling

Een bijzonder element tijdens deze avond was de tentoonstelling van de kunst van kinderen die als vluchteling vanuit Turkije naar het Westen waren gevlucht. Op veel van de tekeningen zijn impressies weergegeven van het leven op de vlucht en ook van het leven in de gevangenis waar op enig moment 900 baby’s met hun moeders werden vastgehouden. Een moment van bezinning op de rijkdom die we hebben als we niet op de vlucht hoeven te zijn en met vrienden samen kunnen eten in een veilige situatie met een dak boven ons hoofd.

COMMENTS

WORDPRESS: 0
DISQUS: 0